آرشیو آبان ماه 1403

 بسیاری از مادران باردار به دلیل تجربه بارداری خود از ورزش کردن در این دوران می ترسند. در حالی که ورزش در دوران بارداری و حتی در سه ماهه سوم برای آنها بسیار مفید است. تمرینات فیزیولوژیکی در دوران بارداری می تواند به مادران کمک کند تا برای زایمان آماده شوند و زایمان بهتر و راحت تری داشته باشند.

در این مقاله به شما می گوییم که چگونه در دوران بارداری ورزش کنید تا هیچ خطری برای شما و جنینتان وجود نداشته باشد. همچنین با ورزش های ایمن در سه ماهه سوم بارداری برای زایمان طبیعی آشنا خواهید شد. برای انجام ورزش های سه ماهه سوم بارداری با بهترین تکنیک ها به حضوری و آنلاین در مرکز مامایی ماما میلاد درقم شرکت کنید. 

ورزش های دوران بارداری در سه ماهه سوم 

در ماه های آخر بارداری (هفته 27 تا 40) باید فشار تمرینات را کاهش دهید. اما این بدان معنا نیست که تا زمانی که زایمان نکرده اید، تمرین را کنار بگذارید. ورزش های قبل از بارداری برای زایمان طبیعی که در ماه های آخر بارداری انجام می شود شامل ورزش های بسیار ساده ای است که می توانید بدون تجهیزات در منزل انجام دهید.

به طور معمول در سه ماهه سوم بارداری، مادر مشکلاتی مانند درد و گرفتگی عضلات لگن و پاها، خستگی و تنگی نفس را تجربه می کند. بنابراین تمرینات دوران بارداری در سه ماهه سوم بیشتر بر کاهش درد کمر و ساق پا و همچنین تقویت عضلات لگن و ران برای زایمان بهتر تمرکز دارد.

نکات مهم در مورد ورزش در سه ماهه آخر بارداری

هنگام انجام ورزش های ایمن در سه ماهه سوم بارداری برای آمادگی برای زایمان طبیعی یا سزارین، باید در انجام این ورزش ها به نکات زیر توجه کنید:

به یاد داشته باشید که قبل از ورزش بدن خود را گرم کنید و بعد از آن سرد شوید.
مطمئن شوید که لباس‌های راحت می‌پوشید که شما را خیلی گرم یا خیلی سرد نمی‌کند.
قبل از ورزش، مطمئن شوید که آب سالم بنوشید تا بدن خود را در حین ورزش آبرسانی کنید.
در سه ماهه سوم ورزش جدیدی را شروع نکنید و تمرینات قبلی را با دقت و آهسته انجام دهید.
کفش های استاندارد و راحت بپوشید. به خصوص اگر قصد پیاده روی دارید.
همچنین به یاد داشته باشید که بین تمرینات به اندازه کافی استراحت کنید تا بیش از حد به خودتان فشار نیاورید.

اگرمی‌خواهید یک زایمان آسان، بدون استرس ونگرانی داشته باشید پیشنهاد می‌کنیم در دوره زایمان آسان خانم حوری سادات متفکریان شرکت کنید.

فواید ورزش در دوران بارداری و آمادگی برای زایمان

ورزش در دوران بارداری به سلامت قلب و عروق، کنترل وزن و بهبود خلق و خوی مادر آینده کمک می کند. انجام این ورزش ها فواید دیگری نیز دارد:

برای مادر خوب بخواب
وضعیت صحیح بدن را حفظ کنید
درمان یبوست در دوران بارداری
استرس و افسردگی را کاهش دهید
آمادگی برای زایمان و پیشگیری از عوارض بعد از زایمان
تقویت سیستم ایمنی و افزایش سطح انرژی بدن مادر
تقویت مفاصل ضعیف شده توسط بارداری و هورمون های بارداری
پیشگیری یا درمان مشکلات بارداری مانند درد بارداری، تورم یا درد مفاصل، دیابت بارداری و غیره.
تقویت عضلات برای تحمل وزن جنین و کاهش کشش عضلات کف لگن به دلیل فشار بارداری و هورمون های بارداری (HCG).
علاوه بر این ورزش برای زایمان زودرس و پیشگیری از آن، زایمان طبیعی آسان، بهبود گردش خون مادر و رشد بهتر جنین بسیار موثر است. اگر تمرینات بی خطری را زیر نظر پزشک انجام دهید، این تمرینات نه تنها به شما، بلکه به سلامت جنین نیز کمک می کند.

اثرات ورزش بر زایمان طبیعی
تمرینات زیادی در ماه های آخر بارداری برای آمادگی برای زایمان طبیعی انجام می شود. این تمرینات را تمرینات فیزیولوژیکی در دوران بارداری می نامند. تمرینات فیزیولوژیکی زایمان در 3 ماه آخر بارداری با اهداف زیر انجام می شود:

آماده شدن برای زایمان با انجام تمرینات باز کردن دهانه رحم
کاهش مدت زمان زایمان
کاهش درد زایمان
تقویت عضلات کف لگن و پرینه برای زایمان راحت تر
افزایش قدرت، استقامت و توانایی کشش طبیعی عضلات کف لگن و پرینه در هنگام زایمان طبیعی
علاوه بر این، انجام تمرینات لگن در دوران بارداری به حفظ انعطاف پذیری لگن کمک می کند. تمرینات فیزیولوژیکی در دوران بارداری (سه ماه آخر) باعث می شود که پس از زایمان، بدن راحت تر به حالت طبیعی خود بازگردد.

چه ورزش هایی در دوران بارداری خطرناک هستند؟
در سه ماهه سوم بارداری باید از ورزش های سنگین و حرکات شدید خودداری کنید. ورزش های زیر در دوران بارداری ورزش های ممنوعه محسوب می شوند:

ورزش هایی که نیاز به ایستادن طولانی مدت دارند
ورزش های پرش
ورزش هایی که باید روی شکم بخوابید
ورزش هایی که باعث تپش قلب، تنگی نفس، تشنگی و سرگیجه می شوند
بازی کن، طناب کشی بازی کن
ورزش هایی که نیاز به بالا و پایین پریدن دارند
مادرانی که در دوران بارداری ورزش نکرده اند، نباید در چند ماه اخیر به ورزش های قدرتی یا شدید بپردازند. این مادران می توانند در سه ماهه سوم بارداری شروع به راه رفتن کرده و از مزایای پیاده روی بهره مند شوند.

5 تمرین برای تسهیل زایمان طبیعی

ورزش های ایمن در سه ماهه سوم بارداری برای زایمان طبیعی که به زایمان سریعتر و با درد کمتر کمک می کند در زیر آورده شده است. این تمرینات باید با اجازه پزشک انجام شود. زیرا شرایط بدنی و بارداری همه خانم ها یکسان نیست و ممکن است برخی از این حرکات برای شما مناسب نباشد.

تمرین 1
این تمرین که ورزش کگل در دوران بارداری نام دارد به تقویت عضلات لگن کمک می کند. می توانید این تمرین را به سرعت یا آهسته انجام دهید. به پشت دراز بکشید و زانوهای خود را خم کنید. سعی کنید با فشار دادن به باسن کمر و باسن را از زمین جدا کنید.

بدن باید کج باشد و سر، پشت و زانو در یک خط مستقیم قرار گیرند. اکنون عضلات کف لگن خود را منقبض کرده و به یکی از روش های زیر به ورزش خود ادامه دهید:

حالت سریع: بلافاصله انقباض عضلات کف لگن را بدون استراحت آزاد کنید. انقباض را تکرار کنید و 25 تا 50 بار رها کنید. بین انقباضات، می توانید باسن خود را به زمین برگردانید و 5 ثانیه استراحت کنید. سپس تمرین را تکرار کنید.

حالت آهسته: در این حالت باید انقباضات کف لگن را برای 3 تا 10 ثانیه حفظ کنید. سپس عضله را رها کنید و چند ثانیه استراحت کنید. این تمرین را باید به صورت سری 10 تایی انجام دهید.

تمرین 2
این ورزش برای کاهش درد زایمان و تقویت عضلات ران و لگن مفید است. برای انجام این تمرین باید روی یک توپ ورزشی بزرگ بنشینید. این کار به ران ها و باسن شما فشار می آورد. می توانید اندکی بدن روی توپ را بالا و پایین بیاورید. این حرکت یکی از تمریناتی است که برای باز کردن دهانه رحم در هنگام زایمان فیزیولوژیک انجام می شود.

تمرین 3
یکی از تمرینات دوران بارداری و آمادگی برای زایمان، تمرین اسکات است. این حرکت یکی از تمرینات مفید برای باز کردن دهانه رحم در هنگام زایمان است. برای انجام این کار، باید صاف بایستید و پشت خود را به دیوار بچسبانید. پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید و زانوهای خود را خم کنید.

زانوهای خود را خم کنید، خود را به حالت نیمه نشسته پایین بیاورید، گویی روی یک صندلی نشسته اید. 5 تا 10 ثانیه در این حالت بمانید. سپس به آرامی به حالت ایستاده برگردید. پس از چند ثانیه استراحت، این حرکت را دوباره تکرار کنید. این تمرین را هر روز در ست های 5 یا 10 تایی انجام دهید.

تمرین 4
چهار دست و پا بنشینید. می توانید به دیوار تکیه دهید. کف پاهای خود را به هم فشار دهید و پاشنه های خود را تا حد امکان به بدن نزدیک کنید. کف دست خود را روی زانوهای خود قرار دهید و به آرامی زانوهای خود را به سمت پایین فشار دهید تا فشار خفیفی را در ران خود احساس کنید. فشار روی دستان خود را آزاد کنید و این حرکت را 20 تا 30 بار تکرار کنید. این تمرین را 3 بار در روز تکرار کنید.

تمرین 5
یکی از بهترین تمرینات برای زایمان فیزیولوژیک و آمادگی برای زایمان پیاده روی است. چرخاندن سر نوزاد در جهت صحیح (به سمت پایین) و تقویت عضلات لگن از مزایای پیاده روی در سه ماهه سوم بارداری است. در هوای خوب می توانید هر روز نیم ساعت به آرامی راه بروید یا بدوید.

 چگونه زایمان راحتی داشته باشیم؟ 

به عنوان یک مادر آینده، احتمالاً داستان های ترسناکی در مورد زایمان طبیعی شنیده اید که ممکن است شما را نگران نحوه مدیریت درد در طول زایمان طبیعی کرده باشد. خب، اگر اینطور است، لازم نیست نگران باشید، ما اینجا هستیم تا با نگاهی علمی به زایمان طبیعی به شما اطمینان دهیم. اگرچه ممکن است برخی از داستان هایی که در مورد زایمان طبیعی گفته می شود درست باشد و زایمان طبیعی کار سختی تلقی شود، اما اگر اصول بهداشتی رعایت شود، چندان سخت و دردناک نخواهد بود. شما به عنوان یک خانم باردار با به کارگیری چند نکته اساسی قبل از شروع درد زایمان و همچنین با استفاده از محلول های دارویی می توانید این کار را به راحتی و سلامت انجام دهید.

خانم حوری سادات متفکریان در مرکز مامایی ماما میلاد بهترین دوره زایمان آسان را برای مادران بارداری گرد آوری کرده است مادران بارداری که در این دوره شرکت کنند 4 جلسه ورزش لگنی از تیم ماما میلاد هدیه می‌گیرد.

ورزش کردن
ورزش در دوران بارداری فواید زیادی دارد، از جمله جلوگیری از افزایش وزن بیش از حد. در عین حال از افسردگی در دوران بارداری نیز جلوگیری می کند، اما تحقیقات جدید نشان داده است زنان بارداری که 3 بار در هفته 50 دقیقه ورزش هوازی در آب انجام می دهند، درد کمتری در هنگام زایمان دارند. بهتر است با پزشک متخصص زنان خود مشورت کنید و در صورت مساعد بودن نظر او، تمرینات هوازی را زیر نظر یک مربی کارآزموده و با تجربه انجام دهید. انجام حرکات برای مدت طولانی ضروری نیست. فقط 30 دقیقه ورزش هوازی در روز کافی است.

توصیه می‌کنیم برای داشتن یه زایمان راحت و آسان در کلاس‌های ورزش های سه ماهه سوم بارداری مرکزماما میلاد حتما شرکت کنید. 

تکنیک های آرامش بخش

هنگامی که درد زایمان شروع می شود، مهم ترین بخشی که می توانید آرامش داشته باشید، ذهن شماست. اگر از درد و زایمان می ترسید عصبی می شوید. این حالت درد را شدیدتر می کند و همین درد شما را عصبی تر می کند. بین این دو درد، بهتر است آرام باشید و از این که الان درد ندارید لذت ببرید، نه اینکه به دردی که چند دقیقه پیش داشتید فکر کنید و خسته شوید.

پزشک مورد اعتماد خود را انتخاب کنید
اگرچه هیچکس بهتر از شما بدن شما را نمی شناسد، حتی اگر متخصص زنان و زایمان باشید، باز هم در هنگام زایمان طبیعی یا طبیعی به کمک ماما یا متخصص نیاز دارید. بنابراین، بهتر است پزشکی را پیدا کنید که به کار او اطمینان دارید.

با پزشک خود صادق باشید
توانایی برقراری ارتباط خوب مهمترین ویژگی یک ماما خوب است. مطمئن شوید که ماما یا پزشک شما کسی است که به حرف های شما و خواسته های شما گوش می دهد. آیا می توانید به راحتی به او بگویید که دوست دارید زایمان چگونه پیش برود؟ آیا او به تمایل شما برای زایمان در فضای خاصی اهمیت می دهد؟ اگر در برقراری ارتباط با پزشک مشکل دارید، در حین زایمان دچار استرس می شوید و اگر استرس داشته باشید، درد بیشتری در حین زایمان خواهید داشت.

دو نفره نخورید
فکر نکنید که بارداری زمان غذا خوردن است. قرار نیست برای دو نفر غذا بخورید، اما باید برای 1.1 نفر غذا بخورید. اضافه وزن در دوران بارداری علاوه بر افزایش خطر چاقی در فرزند شما، با عوارض بارداری مانند خطر سزارین نیز همراه است. هر چه اضافه وزن بیشتر باشد، وزن کودک شما بیشتر می شود و ممکن است نتوانید به طور طبیعی زایمان کنید.

از توپ زایمان استفاده کنید
اگر در مکانی زایمان می کنید که می توان از بالون استفاده کرد، از پزشک خود بپرسید. مطالعات نشان می دهد زنانی که در حین زایمان از توپ بزرگ استفاده می کنند (روی توپ نشسته و پاهای خود را در دو طرف توپ باز می کنند) زایمان کوتاه تری دارند و کمتر به سزارین نیاز دارند. این به باز شدن دهانه رحم کمک می کند.

نفس کشیدن
برای حفظ آرامش، باید به تنفس خود توجه کنید، درست مانند زمانی که در یک کلاس ورزشی بودید و مربی اصرار داشت که هنگام وزنه زدن، نفس عمیق بکشید. تنفس عمیق و با تمرکز باعث کاهش درد و استرس شما می شود. هنگام نفس کشیدن از ایجاد صداهای عجیب خجالت نکشید. بهتر است به جای فریاد زدن عصبی، نفس های عمیق بکشید و زیر لب ناله کنید. این روش گلو را سفت می کند، البته اگر اولین زایمان شما باشد ممکن است نتوانید این روش را اجرا کنید، در هر صورت اجازه دهید وقتی احساس راحتی کردید صدایتان بیرون بیاید.

خواب و استراحت کافی

ماساژ

استفاده از بطری آب گرم یا یک کیسه آب سرد حین زایمان طبیعی

چه زمانی درد نشانه زایمان است؟

برخی ادعا می کنند که می توان باکره را با چشم، زانو، راه رفتن و ... شناخت که این خرافات جنسی بیش نیست. پس چگونه بفهمم موهایم سالم هستند؟ آیا تشخیص سلامت باکرگی توسط خود فرد امکان پذیر است؟

در مقاله ” اطلاعات کامل در مورد پرده بکارت ” به طور مفصل در مورد پرده بکارت توضیح داده ایم. و سوالی که ذهن اکثر دختران مجرد یا باکره را آزار می دهد این است: چگونه بفهمم آلت تناسلی من سالم است؟ اولین چیزی که باید بدانیم این است که خود تشخیصی باکرگی اغلب باعث آسیب می شود. برای معاینه باید به پزشک و ماما مراجعه کنیم و تشخیص هیسترکتومی نیز توسط پزشک قانونی انجام می شود. برای دریافت پاسخ سوال خود مقاله را ادامه دهید.

خانم حوری سادات متفکریان در مرکز ماما میلاد بهترین ماما برای معاینه پرده بکارت درقم هستند.

تشخیص باکره بودن دختر:

آیا بدون انجام آزمایش و معاینه می توان باکره بودن دختر را تشخیص داد؟ آیا می توان باکره را از روی چشم، زانو، ناف، راه رفتن و سایر علائم جسمانی شناخت؟

این دسته از سوالات ممکن است برای زوج هایی که در شرف ازدواج هستند ایجاد شود. برای بسیاری از پسرها باکرگی همسر آینده شان بسیار مهم است و یکی از شروط ازدواج آنها داشتن پرده بکارت سالم است. ممکن است غیر قابل باور به نظر برسد، اما برخی از افراد معتقدند که می توانند باکرگی یک دختر را با علائم فیزیکی تشخیص دهند، به عنوان مثال:

تشخیص باکرگی با چشم
تشخیص باکرگی از طریق زانو
تعیین باکرگی توسط ناف
شناسایی باکره هنگام راه رفتن

اما آیا این درست است یا باید از علم پزشکی برای تشخیص باکرگی استفاده کنیم؟

تشخیص یک باکره از غیر باکره از طریق راه رفتن، رفتار، صحبت یا معاشقه غیرممکن است. برخلاف تصور، دختران باکره وقتی به رختخواب می‌روند خجالت می‌کشند و می‌ترسند، برخی از زنان باکره مشتاق تجربه این هیجان هستند و از قبل خود را با دیدن فیلم‌ها و کتاب‌های آموزشی آماده کرده‌اند. یک دختر فکر می کند قبلاً در یک رابطه بوده است، اما این یک تصور اشتباه است و شما هرگز نمی توانید بر اساس رفتار او تشخیص دهید که او باکره است یا نه.

پارگی پرده بکارت بدون خونریزی:

عدم خونریزی در اولین رابطه جنسی به این معنی نیست که جدایی وجود ندارد. در واقع خونریزی ناشی از دخول دلیل بر پاره شدن پرده بکارت نیست. تنها 50 درصد دختران از دخول و پارگی پرده بکارت خونریزی می کنند و بقیه بدون خونریزی دچار پارگی پرده بکارت خواهند شد.

دلایل ترس دختران از معاینه پرده بکارت:
یکی از دلایل ترس دختران از مراجعه به پزشک برای معاینه پرده بکارت این است که فکر می کنند پزشک اطلاعات خصوصی آنها را ثبت و گزارش می کند، در حالی که نه خودارضایی و نه رابطه، گرایش جنسی بیمار اهمیتی ندارد. دکتر، و یک سوال در این مورد مطرح می شود. این امکان پذیر نیست و فقط برای بررسی باکرگی به شما پاسخ خواهند داد. گروهی دیگر از دختران از ترس اینکه یکی از اقوام یا دوستانشان در مطب او را ببیند از مراجعه به پزشک زنان اجتناب می کنند، در حالی که حوزه فعالیت پزشک زنان مجرد به بررسی وجود یا عدم وجود محدود می شود. از باکرگی آسیب به باکرگی متوقف نمی شود، اختلالات قاعدگی، عفونت ها، مشکلات رحمی و گروهی از بیماری های شایع زنانه نیز در دختران مجرد رخ می دهد و دلیل مراجعه دختران به او است.

اگر شما هم ازاختلال واژینیسموس خود رنج می‌برید خانم حوری سادات متفکریان بهترین مشاوردرمان واژینیسموس در قم تنها در 3 جلسه ب صورت آنلاین و حضوری هستند.

آیا خودارضایی باعث باکرگی می شود؟

اگر جسم خارجی وارد واژن نشود، ماساژ خودارضایی باعث پارگی پرده بکارت نخواهد شد. اگر خودارضایی باعث ضربه مستقیم به پرده بکارت شود، می تواند باعث پارگی آن شود.

نحوه تشخیص پارگی پرده بکارت:

حدود 30 ثانیه طول می کشد تا پزشک انواع پرده بکارت را بررسی کند. پزشک از مراجعه کننده می خواهد که روی تخت دراز بکشد و پاهای خود را باز کند، سپس دکتر فرها را می کشد و از او می خواهد که به عنوان ادرار کردن فشار بیاورند. در این زمان دهانه واژن باز است و پزشک با مشاهده پرده بکارت می تواند علائم آسیب دیده پرده بکارت را تشخیص دهد.

تعیین اینکه آیا باکرگی توسط خود شخص سالم است یا خیر:
از کجا بفهمم موهایم سالم هستند؟! تصور غلط این است که به راحتی می توان سلامت پرده بکارت را توسط خود شخص تشخیص داد، در حالی که بیشتر اوقات باعث آسیب به پرده بکارت می شود. بنابراین برای تشخیص سلامت یا پارگی پرده بکارت حتما با پزشک و ماما مشورت کنید.

روش کولپوسکوپی برای بررسی پرده بکارت:
با توجه به مراجعات متعدد دختران به مراکز پزشکی قانونی برای اعاده حیثیت و شکایت در مواردی مانند تجاوز جنسی، روش های جدیدی برای تعیین نوع آسیب وارده به پرده بکارت استفاده می شود. کولپوسکوپی یکی از این روش های جدید برای تشخیص پارگی پرده بکارت در پزشکی قانونی است. این معاینه بین 10 تا 20 دقیقه طول می کشد و در حالی انجام می شود که فرد به پشت روی تخت دراز کشیده و پاهایش را به هم متصل کند. سپس پزشک یک اسپکولوم فلزی را وارد واژن می کند تا واژن را باز نگه دارد و پزشک واژن را معاینه می کند. در نهایت پزشک ابزاری به نام کولپوسکوپ را چند سانتی متر داخل فرج قرار می دهد. نور این ابزار داخل واژن را بررسی می کند و پزشک می تواند واژن را از طریق لنز دوربین مشاهده کند. علاوه بر این، برای تمیز کردن واژن از آلودگی، دهانه رحم و واژن را با پشم پنبه تمیز می کنند. پزشک ممکن است از محلول سرکه یا محلول های دیگر برای تمیز کردن استفاده کند. در این حالت احتمال سوختگی وجود دارد. راه حل به شناسایی مناطق مشکوک کمک می کند.

علت پارگی پرده بکارت:
باکرگی چگونه شکسته می شود؟ پرده پرده بکارت فقط با ضربه مستقیم یا با آمیزش جنسی یا استفاده از تامپون پاره می شود. بنابراین سقوط از ارتفاع، بلند کردن اجسام سنگین، کوهنوردی و انواع ورزش ها نمی تواند باعث پارگی پرده بکارت شود. اما ممکن است این موارد باعث خونریزی در واژن شود که به دلیل فشار روی رحم است و عملکردی مشابه عادت ماهانه دارد.

علائم آسیب دیده پرده بکارت:
مشاهده علائم زیر ممکن است نشانه آسیب دیده پرده بکارت باشد:

پرده بکارت شل و گشاد شده و دارای سوراخ بدون پارگی است
مخاط واژن نسبتاً ضخیم و کمی صاف تر است و دارای چین های جداگانه است
خواب تاشو نامنظم است و در یک جهت نیست
کانال واژن باز است و معمولاً تا دو سوم آن قابل مشاهده است
با انگشت قابل معاینه است و حتی با اسپکولوم های ریز باز می شود و آسیبی به مخاط وارد نمی شود.

تشخیص لحظه شکست باکرگی:

به طور کلی تا 2 هفته پس از پارگی پرده پرده از روی علائم بیرونی می توان تاریخ دقیق آن را حدس زد و پزشک متخصص یا ماما می تواند تاریخ پارگی را تا 1 ماه و بعد از 1 ماه، لحظه پارگی را حدس بزند. شکستن حجاب به هیچ وجه قابل تشخیص نیست. از نظر ظاهری اگر پرده بکارت ترمیم نشود، معمولاً لبه های پارگی پرده بکارت جدید قرمز و زخمی است و ممکن است آثاری از خون لخته شده در آنجا دیده شود. بعد از حدود یک هفته، لبه های برش با مخاطی شبیه به غشای پرده پوشانده می شود و پس از حدود دو هفته، لبه های زخم نسبتاً برداشته می شود. اگر پرده بکارت ترمیم شده باشد، مراحل فوق انجام نمی شود. نکته مهم دیگر این است که از آنجایی که لبه های پاره شده آزاد هستند و به یکدیگر متصل نیستند، هرگز به هم لحیم نمی شوند و در صورت دوختن دو تکه پاره شده و تعمیر پرده، محل تعمیر با یک براق کوچک مشخص می شود. 
تشخیص پارگی پرده بکارت به دنبال تجاوز جنسی:
دخترانی که به دلیل تجاوز جنسی بکارت خود را از دست می دهند، دچار آسیب مجاری ادراری و زخم های داخل رحمی (فیبرون) می شوند که به راحتی قابل تشخیص است. یعنی وقتی غشاء در چند مرحله به طور جدی یا در اثر تهاجم از بین می‌رود، زخم‌های مجاری ادرار و زخم‌های داخل رحمی (فیبرون) ایجاد می‌شود.

تشخیص رابطه جنسی از طریق مقعد:
در صورت داشتن رابطه مقعدی مکرر، ممکن است علائم دخول مشاهده شود. باید بدانید که اگر دفعات نفوذ کمتر از 2-3 بار باشد نباید انتظار علائم داشته باشید، اگر دفعات نفوذ بیشتر باشد علائمی مانند ناپدید شدن چین های مقعدی که هنگام معاینه پوست صاف تر از حد طبیعی هستند. اطراف مقعد و تورم یا نرمی چین‌ها. ضخیم شدن پوست اطراف مقعد که به سمت داخل امتداد می یابد و تا ناحیه مخاطی پوست ادامه می یابد و گاهی اوقات ناحیه مذکور پوسته پوسته می شود. در سوژه های حرفه ای، مقعد شکل قیفی به خود می گیرد، گویی مقعد به سمت داخل کشیده شده است. یکی از نکات مهم این است که هرگز شل شدن اسفنکتر مقعد را فراموش نکنید. علاوه بر این ممکن است علائم پارگی اسفنکتر مشاهده شود که باید توجه داشت شلی اسفنکتر رکتوم یکی از علائم نفوذ مکرر است. در عین حال، باید به وضعیت کانال مقعد نیز توجه شود. نفوذ مقعدی می تواند وضعیت کانال مقعد را تغییر دهد، باعث ایجاد بواسیر، رشد گوشتی کوچک در اطراف کانال مقعد، زگیل های کوچک، قسمت بیرون زده از بافت مقعد، باز شدن کوچک کانال مقعد و غیره شود.

آی یو دی یکی از موثرترین روش های پیشگیری از بارداری است که شانس موفقیت آن 99 درصد است. انواع IUD ها شامل مدل های هورمونی و مسی است. در هر دو نوع از ورود اسپرم به رحم، انتقال آن به لوله فالوپ، لقاح و در نهایت لانه گزینی جنین جلوگیری می شود.

دستگاه IUD به شکل حرف T انگلیسی است و باید توسط پزشک در داخل حفره رحم قرار داده و خارج شود. همه انواع آی یو دی می توانند از بارداری برای حدود 3 تا 10 سال بدون نیاز به تعویض جلوگیری کنند. علاوه بر این، IUD یک روش ایمن در نظر گرفته می شود. اما در برخی موارد منجر به عوارضی مانند خونریزی شدید، سردرد، آکنه، افسردگی و غیره می شود.

خانم حوری سادات متفکریان بهترین دکتر قرار دادن آی یو دی در قم است. برای گرفتن نوبت به مرکز مامایی ماما میلاد مراجعه کنید. یکی از مزایای این مرکز گرفتن نوبت به صورت آنلاین است.

آی یو دی چیست؟

IUD یا دستگاه داخل رحمی یک وسیله پیشگیری از بارداری است که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) تایید شده و توسط بسیاری از زنان استفاده می شود. IUD می تواند از بارداری به مدت 2 تا 10 سال جلوگیری کند و یک روش طولانی مدت و برگشت پذیر در نظر گرفته می شود.

در واقع دستگاه داخل رحمی یکی از موثرترین روش های پیشگیری از بارداری است که نیازی به جراحی ندارد. علاوه بر این، اگر قصد بارداری دارید، می توانید با مشورت پزشک دستگاه داخل رحمی را خارج کنید.

لازم به ذکر است که IUD از انتقال عفونت های مقاربتی جلوگیری نمی کند. بنابراین، برای جلوگیری از بارداری و کاهش خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی، بهتر است از کاندوم همراه با IUD استفاده کنید.

آی یو دی چگونه از بارداری جلوگیری می کند؟

آی یو دی در داخل حفره رحم قرار می گیرد و با غلیظ شدن مخاط دهانه رحم، محیط را برای اسپرم و ورود آن نامناسب می کند. ضمناً در صورت لقاح از لانه گزینی تخمک بارور شده جلوگیری می کند و در نتیجه بارداری اتفاق نمی افتد.

به عبارت دیگر، سیستم ایمنی بدن انواع IUD ها را به عنوان مهاجم شناسایی می کند و به آنها پاسخ می دهد. این پاسخ ایمنی باعث التهاب رحم می شود و محیط را برای انتقال اسپرم به لوله فالوپ نامناسب می کند. بنابراین، اسپرم نمی تواند به لوله فالوپ برسد و تخمک را بارور کند.

اگر برای انجام تست پاپ اسمیر به دنبال بهترین دکتر پاپ اسمیر در قم هستید خانم حوری سادات متفکریان این آزمایش را با تخصص و تجربه بالا برای شما عزیزان انجام می‌دهد. 

ساختار آی یو دی چیست؟

ساختار آی یو دی به شکل حرف T در انگلیسی است و از نوعی پلاستیک به نام پلی اتیلن ساخته شده است. در انتهای دستگاه IUD یک سیم بلند وجود دارد که پس از قرار دادن توسط آن کنترل می شود.

خود فرد می تواند وضعیت آی یو دی را کنترل کند. برای این کار ابتدا باید دست های خود را بشویید و ضد عفونی کنید. سپس باید بتوانید با وارد کردن انگشت خود به داخل واژن، رشته را حس کنید تا بدانید آی یو دی در جای خود قرار دارد یا خیر.

آی یو دی برای چه کسانی مناسب است؟
آی یو دی برای اکثر زنان در سنین مختلف مناسب است. به طور کلی حدود 23 درصد از زنان برای جلوگیری از بارداری از آی یو دی استفاده می کنند. با این حال، IUD به ویژه برای افرادی که زایمان کرده اند و بچه دار شده اند یا حداقل یک بار بارداری داشته اند توصیه می شود. زیرا می تواند باعث عفونت یا مشکلات بعدی در بارداری شود.

علاوه بر این، اگر یکی از موارد زیر در مورد شما صدق می کند، نباید از IUD استفاده کنید:

اگر باردار هستید
اگر عفونت مقاربتی دارید یا در معرض آن هستید.
اگر سرطان دهانه رحم دارید
اگر خونریزی غیر طبیعی واژینال دارید.
اگر به مس حساسیت دارید یا به بیماری ویلسون (یک اختلال ژنتیکی که باعث تجمع مس در بدن می شود) دارید، نباید از IUD مسی استفاده کنید.
اگر خونریزی شدید قاعدگی، کمبود آهن یا اندومتریوز دارید، نباید از IUD مسی استفاده کنید.
اگر بیماری کبد یا سرطان سینه دارید، نباید از IUD هورمونی استفاده کنید.
اگر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستید، نباید از IUD هورمونی استفاده کنید.

آزمایشات قبل از گذاشتن IUD چیست؟
قبل از گذاشتن IUD بهتر است معاینه وپاپ اسمیر انجام شود. اگر عفونت لگن و بیماری های مقاربتی دارید، ابتدا باید درمان را انجام دهید و سپس IUD را وارد کنید.

قبل از قرار دادن IUD، با پزشک خود در مورد مراحل و درد ناشی از آن صحبت کنید. برخی از زنان در هنگام گذاشتن IUD سوزش، درد متوسط ​​تا شدید شکم، گرفتگی و فشار را تجربه می کنند. همچنین ممکن است حالت تهوع، تعریق و سرگیجه را تجربه کنید.

این عوارض جانبی IUD پس از چند ساعت تا چند روز کاهش می یابد. پزشک ممکن است قبل از قرار دادن دستگاه، مسکن و آرام بخش تجویز کند.

چگونه دستگاه IUD را وارد کنیم؟
برای قرار دادن آی یو دی می توانید به پزشک یا ماما مراجعه کنید. هنگام گذاشتن آی یو دی، بهتر است فرد به پشت روی تخت زنان دراز بکشد و در وضعیت معاینه باشد. پس از تنظیم موقعیت رحم با ابزار مخصوص، پزشک یا ماما رحم را با هیسترومتر اندازه گیری می کند و اندازه آن را روی لوله IUD ثبت می کند. سپس IUD داخل رحم قرار می گیرد. قبل از ورود به IUD بازوهای آن به سمت داخل خم شده و پس از قرار گرفتن در داخل رحم آزاد می شود.

پزشک ممکن است برای کاهش درد و تحریک به شما یک ماده بی حس کننده در اطراف دهانه رحم تزریق کند. شدت دردی که ممکن است احساس کنید به عوامل زیر بستگی دارد:

تحمل درد
طول دهانه رحم
داشتن زایمان طبیعی

مراقبت های بعد از گذاشتن IUD چیست؟
بهتر است از روز دوم تا پنجم پریود از آی یو دی استفاده کنید. پس از پایان دوره، باید به پزشک یا ماما مراجعه کنید که آن را برای معاینه قرار داده است.  به طور معمول، پس از قرار دادن IUD، باید سونوگرافی انجام شود تا پزشک مطمئن شود که IUD در محل اصلی خود در حفره رحم قرار گرفته است.

پس از پایان قاعدگی و اولین معاینه باید به ترتیب پس از یک ماه، سه ماه و یک سال برای معاینات بیشتر با پزشک مشورت کرد. برخی از خانم ها آی یو دی را حتی پس از تاریخ انقضای آن در رحم نگه می دارند که اشتباه است. در واقع باید بعد از اتمام تاریخ انقضا IUD را بردارید و در صورت تمایل بلافاصله IUD دیگری را همزمان وارد کنید.

انواع آی یو دی چیست؟
دو نوع وجود دارد: آی یو دی های هورمونی و آی یو دی های مسی. هر دو نوع دارای قاب پلاستیکی به شکل حرف T انگلیسی هستند و در انتهای آن یک سیم مخصوص تعبیه شده است. در ادامه انواع آی یو دی و روش های پیشگیری از بارداری آنها را به تفصیل بررسی خواهیم کرد:

1. آی یو دی هورمونی
همانطور که از نام آن پیداست، این نوع آی یو دی با ترشح هورمون ها از بارداری جلوگیری می کند. هورمون ترشح شده توسط این نوع IUD پروژسترون است. به همین دلیل، این مدل به نام IUD پروژسترون نیز شناخته می شود.

هورمون پروژسترون باعث ایجاد مخاط غلیظ در دهانه رحم می شود. بنابراین از ورود اسپرم به رحم جلوگیری می کند و یا نفوذ آنها را دشوارتر می کند. علاوه بر این، حتی اگر لقاح رخ دهد و تخمک تشکیل شود، از لانه گزینی آن در دیواره رحم جلوگیری می کند.

پروژسترون همچنین محیط داخل رحم را برای اسپرم نامناسب می کند و در نتیجه از نفوذ اسپرم به تخمک جلوگیری می کند. پروژسترون همچنین تخمک گذاری را مختل می کند. در این حالت تخمکی برای بارور شدن اسپرم وجود ندارد.

لازم به ذکر است که آی یو دی پروژسترون میزان خونریزی را کاهش می دهد و همچنین می تواند درد ناشی از آندومتریوز و میزان دیسمنوره را کاهش دهد. آی یو دی های پروژسترون همچنین برای خونریزی های شدید و دوره های طولانی مدت مفید است.

انواع آی یو دی پروژسترون
بهتر است بدانید که انواع مختلف IUD های هورمونی سطوح مختلف پروژسترون را با سرعت های متفاوتی آزاد می کنند. به عنوان مثال، Mirena بیشتر از Skyla پروژسترون ترشح می کند. علاوه بر این، مدت اثر میرنا تقریباً 6 تا 7 سال است. اگر آی یو دی Skyla حدود 3 سال از بارداری جلوگیری کند.

2. آی یو دی مسی
آی یو دی مسی دارای بازوهای مسی است و با آزادسازی مس از لقاح و جایگزینی تخمک جلوگیری می کند. در واقع این نوع IUD پاسخ ایمنی بدن را تشدید می کند و در نتیجه پوشش داخلی رحم بیشتر ملتهب می شود.

مزایای آی یو دی چیست؟
آی یو دی می تواند تا 99 درصد از بارداری جلوگیری کند، بنابراین یکی از موثرترین روش های پیشگیری محسوب می شود. علاوه بر این، دستگاه IUD دارای مزایای زیر است:

عوارض جانبی IUD کمتر از داروهای ضد بارداری است.

در هر زمان می توانید آن را پس بگیرید.

انواع آی یو دی می توانند 5 تا 8 سال و حتی 10 سال در رحم باقی بمانند و از بارداری جلوگیری کنند.

آنها مقرون به صرفه هستند و ماندگاری طولانی دارند.

این یک روش برگشت پذیر است و به باروری آسیبی نمی رساند.

یک روش پیشگیری از بارداری در دسترس است و نیازی به تنظیم ندارد.

IUD، به ویژه نوع پروژسترون آن، روشی مناسب برای مادران شیرده است.

IUD هورمونی می تواند درد قاعدگی، خونریزی شدید و درد مربوط به اندومتریوز را کاهش دهد.

عوارض آی یو دی چیست؟

همانطور که دیدیم، عوارض اولیه IUD در عرض چند ساعت تا چند روز پس از قرار دادن کاهش می یابد. یکی دیگر از عوارض شایع IUD لکه بینی است که پس از 3 تا 6 ماه متوقف می شود. سایر عوارض جانبی IUD مسی پروژسترون عبارتند از:

عوارض IUD مسی
درد شدید در دوره قاعدگی

خونریزی بین پریود یا لکه بینی

خونریزی شدید قاعدگی

کم خونی

عفونت ها

درد زیر قلب و کمر درد

تغییرات در ترشحات واژن

عوارض IUD پروژسترون
افسردگی

آکنه

افزایش وزن

خونریزی شدید در دوره قاعدگی

سردرد

 آیا آی یو دی باعث چسبندگی رحم می شود؟

توجه داشته باشید که همه این عوارض فقط در یک فرد رخ نمی دهد و گاهی ممکن است هیچ یک از آنها را تجربه نکنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد می توانید تمام سوالات و نگرانی های خود را از پزشکان ماما میلاد بپرسید. 

خطرات آی یو دی چیست؟
IUD یک روش ایمن و موثر پیشگیری از بارداری در نظر گرفته می شود. با این حال، در برخی موارد نادر، می تواند خطرات زیر را برای فرد ایجاد کند:

عفونت
هنگامی که IUD وارد می شود، باکتری می تواند وارد بدن شما شود و احتمالاً منجر به عفونت شود. در این صورت تا 20 روز پس از قرار دادن دستگاه IUD احتمال عفونت وجود دارد.

برداشتن IUD
این امکان وجود دارد که IUD به خصوص در چند ماه اول پس از گذاشتن (معمولاً در دوره قاعدگی) خارج شود.

سوراخ شدن دیواره رحم
احتمال سوراخ شدن دیواره رحم در هنگام گذاشتن IUD وجود دارد.

سقط جنین
احتمال بارداری با IUD بسیار کم است. اما اگر حاملگی اتفاق بیفتد، احتمال سقط جنین با IUD بسیار زیاد است.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کرد؟
همانطور که اشاره کردیم، IUD معمولاً عوارض جدی ایجاد نمی کند. با این حال، اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، با پزشک خود مشورت کنید:

اگر رشته متصل به IUD کوتاهتر یا بلندتر از حد معمول به نظر برسد.
اگر احساس می کنید آی یو دی جابجا شده یا جابجا شده است.
اگر درد و گرفتگی شدید در شکم یا پایین شکم خود احساس می کنید.
اگر خونریزی شدید واژن دارید.
اگر رابطه جنسی دردناکی دارید.
اگر در حین یا بعد از رابطه جنسی خونریزی دارید.
اگر تغییری در ترشحات واژن خود دارید.
اگر تب، لرز و مشکلات تنفسی دارید.
اگر مشکوک به بارداری هستید.

کلام آخر

آی یو دی یکی از رایج ترین روش های پیشگیری از بارداری است که در دو نوع پروژسترون و مسی تولید می شود. آی یو دی با اختلال در تخمک گذاری، جلوگیری از ورود اسپرم، جلوگیری از لقاح اسپرم با تخمک و در نهایت جلوگیری از کاشت تخمک از بارداری جلوگیری می کند.

علائمی مانند درد شکم و لگن، افزایش خونریزی در طی و بین قاعدگی، سردرد، افزایش وزن و حتی افسردگی در برخی موارد از عوارض این روش است. IUD یک روش مناسب و قابل اعتماد برای پیشگیری از بارداری است که تا 99٪ با موفقیت کار می کند. علاوه بر این، این روش برای زنان شیرده و افرادی که نمی توانند از روش های هورمونی استفاده کنند، انتخاب بسیار مناسبی است.